Joep Goeting woonde en werkte in Den Haag, Arnhem, Amsterdam en in Calabuig (Spanje).

​

De reizen die Joep als kind met zijn ouders maakte door Frankrijk en Italië en ook zijn langdurige studiereizen door het zuiden van Frankrijk, zouden achteraf bezien, slechts een aanloop betekenen voor de ontdekking van Noord-Spanje als een beloofd land waar hij vond wat hij zocht; een kaal vrijwel ononderbroken landschap in varianten van oker en een voorstellingswereld vol ongrijpbare gedaanten.

​

Hij kocht een ruïne in Calabuig die hij helemaal opknapte. Daar maakte hij vele schilderijen in de aardse kleuren van het Spaanse landschap. De kleuren rood en zwart zorgden voor Goyeske en apocaliptische voorstellingen. Bij Joep is het niet de jonge Goya die inspireert met zijn luchthartige Madrileense meisjes op schommels en bij maaltijden in de open lucht, maar de oude meester met zijn gruwelijke droombeelden uit de Quinto del Sordo, de zwevende demonen en gemaskerde geesten. Hij maakte ook series gefingeerde portretten die hij aanduidde met titels al "Bruja de Llers" (de heks uit Liers), "Viduva" (weduwe) of "Dolorosa" (vrouw van smarten), mysterieuze gestalten met onheilspellende voorkomens, uitgevoerd in een zeer beweeglijk handschrift en een virtuoze combinatie van teken- en verftechniek.

​

In de serie krijttekeningen en gouaches die Joep in de Oostenrijkse Alpen maakte wordt zijn handschrift een bijna autonoom gegeven, gedreven en driftig, alleen door een perfect gevoel voor ritme in bedwang gehouden.

​

Joep heeft naast zijn tekeningen en schilderijen veel keramieke beelden gemaakt die hij liet bakken bij Structuur '68 in Den Haag. Ook hier speelt zijn fantasie een grote rol zoals de "bosfiguren, de ridder en de koning en koningin" het meeste werk in wit en later bruin en beige. Veel van zijn werk is in privé bezit en in musea.

 

Tekst: Victorine Hefting